Tijdens mijn 23-daagse groepsrondreis met Fox Vakanties naar Zuid-Afrika bezocht ik tijdens een excursie naar de Sani Pass op dag 11 buurland Lesotho.
Inhoudsopgave
Lesotho
Deze ‘Kingdom of the sky’ ligt meer dan duizend meters boven de zeespiegel. Lesotho is het enige land ter wereld dat zijn laagste punt op 1.400 meter hoogte heeft. Maseru is de hoofdstad van Lesotho en ligt helemaal in het westen aan de grens met de provincie Vrijstaat. In 1869 verklaarde de beroemde koning Moshoeshoe deze kleine handelsstad tot hoofdstad van zijn rijk.
De politieke situatie is hier vrij stabiel vergeleken met ander Afrikaanse landen.
Lesotho hoort economisch gezien tot de armste landen ter wereld. Het grootste deel van het nationaal inkomen wordt gegenereerd door arbeiders die in Zuid-Afrika in de mijnen werkzaam zijn. Er is vanwege grote droogte sprake van een achteruitgang in de agrarische sector. Door kleinschalige irrigatieprojecten en een algehele verbetering van de watervoorziening op te zetten, probeert de overheid van Lesotho verbetering aan te brengen. Er wordt ook gewerkt aan verbetering van de infrastructuur, zoals het wegennet.
Ligging
De onafhankelijke staat Lesotho ligt in het zuidoosten van Zuid-Afrika, ineengeklemd tussen de provincies Vrijstaat in het westen, KwaZulu-Natal in het oosten en de Oostkaapprovincie in het zuiden.
Geschiedenis
Koning Moshoeshoe is de belangrijkste persoon uit de geschiedenis van Lesotho en volgens de Afrikaanse geschiedenisboeken een van de beste leiders ooit. Hij vluchtte met een groep Sotho’s de bergen in. Op de berg Thaba Bosiu stichtten zij in 1820 een eigen koninkrijk met koning Moshoeshoe als leider.
Basotholand groeide in twintig jaar tijd van 2.000 naar 40.000 inwoners. Koning Moshoeshoe wist het contact met de Engelse overheersers goed te onderhouden, ook al deden zij meerdere pogingen om Basotholand over te nemen. De koning kon echter niet verhinderen dat hij steeds meer van zijn rijk kwijtraakte. Door de aanhoudende druk van de Boeren besloot koning Moshoeshoe Basotholand af te staan aan de Britten. Dit was in 1868 om het land te redden van ondergang.
Koning Moshoeshoe ging de geschiedenis als de koning die verschillende volkeren tot één vredig volk wist te verenigen: ‘de Basotho’. De Britse regering annexeerde het gebied en de zeggenschap over het gebied werd aan de Kaapkolonie overgedragen. Het gebied kreeg de naam Basotholand. De koning stierf twee jaar later.
Aan het einde van de 19e eeuw nam de regering van Groot Brittannië, na onenigheid over het bestuur, de verantwoordelijkheid weer op zich. Dit was de redding van het koninkrijk.
Het koninkrijk werd in 1910 niet opgenomen in de Unie van Zuid-Afrika. Lesotho bleef hiermee het lot van thuislandstatus bespaard.
Het duurde tot 1966 dat Lesotho een onafhankelijke staat werd. Tot die tijd functioneerde Lesotho als een redelijk administratief onafhankelijke staat, onder Britse bescherming.
Na de verkiezingen van 1965 kreeg Basotholand een binnenlands bestuur. De nieuwe regering kwam met de Britse machthebbers overeen dat het land in 1966 onafhankelijk zou worden.
Een chief (lokale leider), hij was nazaat van Moshoeshoe, werd de nieuwe koning met de naam Moshoeshoe II. Maar de koning kreeg weinig uitvoerende macht. Na de algemene verkiezingen in 1970 werd de regering verslagen door de oppositie. Maar de regering hield met harde hand de macht. De koning vluchtte.
In 1986 sloot Zuid-Afrika de grenzen met Lesotho door de steun van de regering aan het ANC. De regering werd door militairen verdreven en koning Moshoeshoe II kwam weer op de troon. Lesotho heeft nog steeds een koning, Letsie III. De huidige koning Letsie III werd in 1990 koning en is een ver achterkleinkind van koning Moshoeshoe. Zijn taken zijn voornamelijk ceremonieel.
Vlag
De vlag van Lesotho werd op 4 oktober 2006 aangenomen. Dit om het veertigjarig jubileum van Lesotho te vieren. De vlag bestaat uit drie horizontale banden in de kleuren blauw, wit en groen, met in het midden een zwart embleem. De witte kleur staat voor vrede, de blauwe kleur staat voor regen en de groene kleur staat voor rijkdom en de kracht om in het eigen voedsel te voorzien. Het embleem stelt het traditionele Basotho-hoofddeksel voor, de zogeheten mokorotlo. Dit is een nationaal symbool; ook het parlementsgebouw in Maseru heeft de vorm van deze hoed gekregen.
Bevolking
De Basotho’s wonen in dit droge gebied. Dit is een volk dat nog heel simpel volgens oude tradities leeft.
De Sotho zijn uiterst vrolijk, gastvrij en behulpzaam. Lesotho heeft ongeveer 1,8 miljoen inwoners. De Sotho komen uit zuiden en is een Bantoevolk. De zuidelijke Sotho leefden een eenvoudig bestaan in kleien agrarische gemeenschappen. Aan het begin van de 19e eeuw kwamen zij van twee kanten onder druk te staan. Vanuit het noorden en oosten kwamen de Zulu’s en de door hen opgejaagde volken.
Veel inwoners wonen geïsoleerd in de bergen en de medische zorg is ver weg.
De oudst bekende menselijke bewoners in Lesotho zijn de Bosjesmannen. Zij zijn vermoedelijk vanaf de 13e eeuw door de zuidelijke Sotho (Seshoeshoe) uit hun woongebied verdreven. Rotsschilderingen herinneren nog aan hun vroegere aanwezigheid.
De Boeren vanuit Oranje Vrijstaat maakten aanspraak op het woongebied van de zuidelijke Sotho.
Religie
De meeste inwoners van Lesotho zijn qua religie christelijk (katholieken 45%, Afrikaans christelijk 26%, protestants 19%). De overige 10% van de bevolking zijn moslims, hindoes, boeddhisten en Baha’i-volgelingen.
Klimaat
Het kan heel koud zijn in Lesotho. Van april tot oktober is het winterseizoen. In de laaglanden kan de temperatuur zakken tot – 7 graden en in de bergen zelfs tot -18 graden, in de periode mei tot september kan het in Lesotho ook flink sneeuwen. De zomers zijn aangenaam met 32 graden. Lesotho is het hele jaar te bezoeken. De meeste regen valt in de maanden oktober tot april en de warmste maanden januari en februari.
Souvenir
Er is maar één gepast souvenir om in Lesotho te kopen en dat is een Basotho-hoed. Dit zijn kleurrijke hoedjes die ook wel ‘Mokorotlo’ worden genoemd. Ze zijn gemaakt van een soort rotan en herkenbaar aan hun vreemde vorm, namelijk de grillige punt van de Qiloane berg. Ze zijn overal te koop, zoals in Maseru, maar ook in de omliggende boerendorpen. De verkopers blijven alsmaar tegen elkaar opbieden. U kunt op deze manier al vlug een heel goedkoop souvenir kopen. De hoed is ook het nationaal symbool van Lesotho. U ziet ze terug op de vlag en nummerplaten van auto’s.
De Sotho dragen daarnaast ook een kleurrijke omslagdoek die hun beschermt tegen de hitte maar ook de flinke kou ’s nachts. Een grote omslagdoek met ingewikkelde patronen is een symbool van rijkdom.
Naast deze opvallende kleding hebben de Sotho vrijwel altijd een stok bij voor de lange wandelingen. Ze zijn uitermate aardig, maar spreken niet altijd even goed Engels. De jeugd spreekt de taal wel steeds beter.
Bezienswaardig
Lesotho heeft één officieel nationaal park: het Sehlabathebe National Park. Hier trokken vroeger veel herders in de zomer met hun kudde heen. Ze bouwden hier kleine hutjes om zichzelf tegen de wind en regen te beschermen. De stenen zijn heel eenvoudig op elkaar te gestapeld. De hutjes zijn opgebouwd onder de roodzandkleurige rotsen. Het is moeilijk voor te stellen dat de herders hier vaak maanden lang in hun eentje zitten, totdat ze door moesten trekken vanwege de opkomende kou. Het nationale park ligt in het zuidoosten van Lesotho, grenzend aan Zuid-Afrika. De natuur is hier ongerept. De vele watervallen zijn pas na klimmen en klauteren te bereiken. De ‘Big Five’ komt u hier niet snel tegen in het haast onbegaanbare landschap. U wordt aangeraden om een gids mee te nemen tijdens uw wandel- of paardrijtochten. Doordat het park zo ongerept is, verdwaalt u hier erg makkelijk.
Lesotho heeft één officieel nationaal park: het Sehlabathebe National Park. Hier trokken vroeger veel herders in de zomer met hun kudde heen. Ze bouwden hier kleine hutjes om zichzelf tegen de wind en regen te beschermen. De stenen zijn heel eenvoudig op elkaar te gestapeld. De hutjes zijn opgebouwd onder de roodzandkleurige rotsen. Het is moeilijk voor te stellen dat de herders hier vaak maanden lang in hun eentje zitten, totdat ze door moesten trekken vanwege de opkomende kou. Het nationale park ligt in het zuidoosten van Lesotho, grenzend aan Zuid-Afrika. De natuur is hier ongerept. De vele watervallen zijn pas na klimmen en klauteren te bereiken. De ‘Big Five’ komt u hier niet snel tegen in het haast onbegaanbare landschap. U wordt aangeraden om een gids mee te nemen tijdens uw wandel- of paardrijtochten. Doordat het park zo ongerept is, verdwaalt u hier erg makkelijk.
Praktische informatie
Grensdocumenten
Als u de grens met Lesotho passeert, moet u ter plekke een visum aanschaffen. U moet er rekening mee houden dat, als u Lesotho wilt bezoeken, uw paspoort tenminste zes maanden na thuiskomst geldig moet zijn. Tijdens uw verblijf in Lesotho kunt u met de Zuid-Afrikaanse Rand betalen.
Meer lezen over reizen naar Zuid-Afrika
Wilt u nog meer voorpret of u nog meer verdiepen in Zuid-Afrika? Dan kan ik u onderstaande reisgidsen aanraden: