Programma voor vandaag:
Vandaag een bezoek aan zeehondenopvang Ecomare en het natuurgebied Nationaal Park Duinen van Texel.
Overnachting: Hotel Beatrix - De Koog. (Voor foto's van het hotel, zie Foto's Hotel Beatrix).
Vannacht heb ik redelijk geslapen, kon eerst niet in slaap komen, het bed is zacht en de kussen is redelijk dik. Ik heb geslapen tot 08.35 uur. Tot 08.45 uur ben ik blijven liggen en na het opgestaan heb ik me klaargemaakt om te ontbijten. Als ik in de ontbijtruimte kom, ben ik één van de laatsten, er zijn zoals ik tel gasten van acht kamers bij het ontbijt. Het ontbijt is goed en best uitgebreid voor een klein hotel. Ik neem twee pistoletten met kaas en koffie en een glas jus d'orange.
Als ik terug ben op mijn kamer is mijn kamer al schoongemaakt. Dit is door de eigenaresse die ook de housekeeping doet, gedaan. Dit moet wel snel gedaan zijn, want zolang ben ik niet weg. Het dekbed is gewoon rechtgetrokken, de badkamervloer is schoongemaakt, handdoeken die ik al op de vloer had liggen zijn weg en nieuwe handdoeken liggen op bed en er is gestofzuigd. Je kan zien dat dit een klein hotel is waar het niet strak is georganiseerd, want ik heb nu een bruine handdoek en de rest zijn wit. Dit zou niet overal kunnen.
Ik maak me klaar voor vandaag. Het schijnt gisteren op het vasteland heel erg geonweerd te hebben, lees ik nog op internet voor ik vertrek. Om 10.10 uur vertrek ik met de fiets. Ik ga eerst naar de Jumbo supermarkt om brood te kopen. Als ik die heb fiets ik langs de Lidl en vlakbij het Fletcher hotel langs naar de Ruyslaan om via deze weg bij Ecomare uit te komen.
Wat mij opvalt, is dat het bij de parkeerplaats van Ecomare wel erg rustig is bij de fietsen. Ik ben om 10.35 uur bij de kassa. Ik krijg op vertoon van mijn bon van het fietsverhuurbedrijf 15% korting en betaal € 10,75 entree. Ik word er door de medewerkster op geattendeerd dat de bruinvissen nu gevoerd worden. Ik loop direct door naar buiten en zie nog een klein deel van deze voedersessie. Hier valt op dat er heel veel meeuwen boven het bassin van bruinvissen Michael en Dennis rondvliegen. Ook is het water, door waarschijnlijk algen, heel troebel. De dieren zijn bijna niet te volgen als ze onder water zwemmen. Na 20 minuten voeren en controleren en spelen is deze voedersessie voorbij.
Ik loop terug naar binnen. Hier bezoek ik deel 1, 6 en een stukje van deel 2 van de plattegrond. Deel 1 gaat over Texel zelf, deel 6 is de walviszaal en boven deel 1 is een verdieping met opgezette vogels. Ik vind binnen niet veel aan m.u.v. het zeeaquarium. Om 11.25 uur wordt er omgeroepen dat over vijf minuten de zeehonden gevoerd worden. Het begin is bij de gewone zeehonden. Dit zijn de blinde zeehonden. Vorig jaar vond ik dit erger om te zien dan nu. Nu bevinden zich hier ook zeehonden die er gewoon uitzien. Deze voedersessie heeft ook weer veel last van zeer brutale meeuwen. Ze snaaien gewoon de vissen uit de handen van de verzorger. De zeehond heeft even geen vis. Het tweede bassin wordt vandaag vanwege schoonmaakwerkzaamheden overgeslagen. De grijze zeehonden hier liggen op het droge en met twee hogedrukreinigers wordt hun bassin schoongemaakt. Er wordt direct doorgelopen naar de gewone zeehonden in het bassin. In dit bassin kun je de zeehonden ook onder water zien. Deze voedersessie duurt ook 20 minuten.
Na afloop blijf ik op het terras zitten om wat te drinken en even rustig te zitten en een paar aantekeningen te maken. Ik loop terug naar binnen om nog een deel van de tentoonstelling in ruimte 2 te bekijken. Een deel had ik voor de voedersessie al bekeken. Daarna bezoek ik deel 3, het zeeaquarium. Hier zie je de bruinvissen onder water zwemmen, ook zijn er ruimtes met andere vissen, zoals roggen, zeebaars, en vele anderen waarvan ik de naam niet weet. Ik vind dit een leuk deel.
Ik ga weer naar buiten. Hier bekijk ik op mijn gemak de gewone zeehonden in het u-vormige bassin. Twee zeehonden liggen op de rand van het bassin. Eén is een volleerd fotomodel, maar wordt ook wel slaperig van al die mensen die foto’s maken. Er wordt wat gegaapt en van de ander krijgt het dier af en toe een zwieperd van de staart op zijn kop. Ik bezoek de vogelvijver waar niets te beleven is, er zijn 2 aalscholvers te zien maar meer niet.
Ook in de zeehondenopvang zijn niet alle hokken gevuld. Door het glas zijn de jonge en kleine zeehondjes in quarantaine te zien, maar veel zie je niet, de zon staat recht op het raam en er is een ontzettende weerspiegeling in het glas. Het is etenstijd. Op het terras eet ik een paar mueslibollen op. Vijf minuten voor de voedertijd van de bruinvissen van 13.30 uur wordt omgeroepen dat de bruinvissen gevoerd gaan worden. Ik loop naar het bassin om een mooie plek te zoeken. Het staat absoluut niet druk, iedereen kan het goed zien. Ik heb een goede dag voor een bezoek aan Ecomare uitgekozen.
Na het voeren maak ik de lange wandeling in het duinpark. Ik heb via de app van Izitravel een wandeling geprint. Het is de route van twee kilometer. De kinderroute van één kilometer heb ik vorig jaar gelopen. Het is een leuke wandeling, maar veel vogels zie ik niet, ik hoor ze wel maar ze zitten zo dat ik ze niet zie, ook niet met de verrekijker. Het is een onverhard en smal pad. Op een bepaald punt komt de route samen met de kinderroute. Ik loop langs kolonies meeuwen die hier hun nesten hebben. Aan het einde van deze mooie wandeling is de plaggenhut. Deze is vandaag alleen van buiten te bewonderen, want de deur van het hutje is op slot. Ik heb alles gezien.
Ik loop langs de excursie balie. Hier bevinden zich rekken met folders. Ik neem een paar mee. Ik vraag waar het bezoekerscentrum is en dan wordt er gezegd, dat ze dat niet weet. Beetje vreemd, het zou in Ecomare moeten zijn. Bij de souvenirwinkel koop ik twee magneten van een zeehondje en een paar ansichtkaarten. Ik reken af en loop naar de overkant van de naast gelegen weg.
Hier bevindt zich de ingang van het Nationaal Park de Duinen van Texel. Hier maak ik een wandeling. Deze wandeling heb ik ook van de app van Izitravel gekopieerd. Ik ben blij met mijn plattegrond, want de gekleurde paaltjes zijn voor andere wandelingen. Het eerste deel loopt parallel aan de Ruyslaan tot aan de hoogte van de Pelikaanweg. Onderweg is een standbeeld van Jac. Thijsse te bewonderen. Op de hoogte van de Pelikaanweg sla ik linksaf. Het landschap is afwisselend, eerst een stuk bos en als ik linksaf sla, is het een heuvelig gebied met duinlandschap. Aan het eind van dit deel zie ik de zee. Hier staat een bankje waar ik een rustpauze en drinkpauze neem. Ook hier hoor ik wel vogels maar ik zie er niet veel en als ik ze zie zitten ze op zo'n afstand dat ik ze niet kan fotograferen, met de verrekijker zie ik nog wel een paar. Ik loop terug in de richting van de weg waar ik weer bij Ecomare zou moeten uitkomen. Ik ben heel snel op een parkeerplaats, waar de badgasten voor het strand moeten parkeren. De uitgang is de parkeerplaats recht oversteken en dan afslaan naar links. Het is dan nog maar een klein stukje lopen naar de ingang van Ecomare. Bij de fietsen is het wederom rustig. Ik pak mijn spullen in de rugzak en fiets terug naar het hotel. Op de kruising van de Ruyslaan kom ik de dames, die gisteren tegenover me in de bus zaten, tegen.
Het is 17.00 uur als ik terug ben in mijn hotelkamer. Ik relax een poosje op het balkon en stap dan onder de douche om het zand weg te spoelen. Als ik klaar ben, besluit ik om te gaan eten in de Dorpsstraat even voorbij de kerk. Ik besluit om bij restaurant Cascade te eten. Ik kies voor een zalmfilet met friet en salade en een sprite. Ik heb heerlijk gegeten voor een mooi bedrag. Na het afrekenen loop ik terug naar mijn hotelkamer. Hier ruim ik mijn spullen op, lees mijn e-mails en schrijf dit reisverslag. Ik surf nog wat rond op internet en lees nog wat in een boek op mijn tablet voor ik om 22.40 uur besluit dat het genoeg is voor vandaag.
Het weer: 
half bewolkt, benauwd; ± 24° C
Volg JTravel op Facebook, Instagram, Twitter, Pinterest en Bloglovin’.
Bewaar op Pinterest
Reacties mogelijk gemaakt door CComment