Het iSimangaliso Wetland Park ligt in het noordoosten van de provincie KwaZulu-Natal. Het stadje St. Lucia ligt op ongeveer 300 kilometer ten noorden van Durban. Dit is de meest zuidelijke ingang tot het iSimangaliso Wetland Park. Het park zelf reikt ongeveer 280 kilometer langs de kust en omvat alle kustparken van het Maphelana Nature Reserve ten zuiden van St. Lucia tot het Kosi Bay Nature Reserve naar het noorden tegen de grens met Mozambique.
Het park was vroeger bekend als het Greater St. Lucia Wetland Park. De naam is per 1 november 2007 omgedoopt tot het iSimangaliso Wetland Park. Het park werd in december 1999 als eerste park in Zuid-Afrika op de Werelderfgoedlijst van UNESCO geplaatst. De Wetlands Authority werd in 1999 opgericht om het gebied te beheren. Daarvoor moesten zestien percelen land worden samengevoegd. Dit was een combinatie van staatsgronden, voormalige militaire zones en bossen voor economische exploitatie. Het park is 260.000 hectare groot. Daarmee is het één van de grootste parken in Zuid-Afrika. Het park is uitgegroeid tot een belangrijk nationaal park. Het is dan ook een verbazingwekkend natuurfenomeen met vijf ecosystemen. Hier vindt u koraalriffen, strand- en kustbossen, zout- en zoetwatermoerassen, open riviermondingen, weelderige kustvlaktes en drogere bosgebieden. Dik beboste kustduinen, waarvan sommige duinen tot de grootste begroeide duinen ter wereld behoren, scheiden de zee van het land langs deze 280 kilometer lange kust. In dit park gaat u terug in de tijd met de zandbossen van de fossielrijke, westelijke stranden van Lake St. Lucia. De sedimentaire rotsen laten u een verbazingwekkend goed bewaarde collectie zeefossielen zien. Deze zijn van uitzonderlijke wetenschappelijke en geografische betekenis. Er zijn negen in- en uitgangen. Het park biedt een keuze aan wildernisvoettochten, begeleide wandeltochten, een goed wegennetwerk voor safari's, de mogelijkheid om walvissen te zien, schildpadexcursies, boottochten en kanotrips.
Het gebied dat nu het iSimangaliso Wetland Park vormt, werd al in de vroege ijzertijd door mensen bewoond. Archeologische opgravingen hebben de overblijfselen van nederzettingen blootgelegd. Het gebied werd in 1575 door de Portugese ontdekkingsreiziger Manuel Perestrello ontdekt. Hij gaf het ook de naam St. Lucia. Tot ongeveer 1850 was de Europese invloed hier minimaal en werd het gebied bewoond door een relatief groot aantal leden van de Thonga en Zulu stammen, die hier vee hielden en het land bewerkten. Professionele jagers kwamen in de tweede helft van de 19e eeuw het gebied tijdens hun zoektocht naar ivoor, huiden en horens bezoeken. Dit vormde op een bepaald moment de grootste inkomstenbron voor de kolonie van Natal. Enorme aantallen wilde dieren zijn toen geschoten, tot honderden olifanten, krokodillen en nijlpaarden per jachtexpeditie. De olifanten waren in een periode van vijftig jaar zelfs uit het gebied verdwenen. Aan het einde van de 19e en in het begin van de 20e eeuw veranderde de situatie ten opzichte van de wilde dieren en het St. Lucia Meer was, samen met Hluhluwe-Umfolozi, in 1895 één van de eerste wildreservaten in Afrika. Tussen 1980 en 1990 werd het gebied opnieuw bedreigd, dit keer door een mijnbedrijf dat in de duinen van St. Lucia naar titanium wilde graven. Er werd uiteindelijk in 1996 gekozen voor ontwikkeling van het gebied door middel van ecotoerisme. Er werd definitief 'nee' tegen de mijnindustrie gezegd. St. Lucia kreeg als eerste gebied in Zuid-Afrika in 1999 een plaatsje op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Inmiddels wordt ook de lokale bevolking betrokken bij de ontwikkeling van het gebied.
Het iSimangaliso Wetland Park is een van de weinige, onbedorven natuurgebieden ter wereld en maakt deel uit van een drielanden-ecotoerismeproject: het Lubombo Spatial Development Initiative. Aan dit initiatief doen zowel Zuid-Afrika als Mozambique en Swaziland mee. Het initiatief is geïnitieerd door Nelson Mandela. De bedoeling is dat de grenspoorten worden neergehaald zodat een enorm 'Big Five'-natuurbeschermingsgebied delen van alle drie de landen zal beslaan.
Wat het iSimangaliso Wetland Park uniek maakt is de combinatie van een subtropische kust, moerassen en tropisch bos. Het gebied herbergt een grotere soortenrijkdom dan sommige andere grote reservaten, zoals het Krugerpark of de Okavangodelta in Botswana, terwijl het gebied nauwelijks door mensen is aangetast. U vindt hier luipaarden, grote galogo's, samango-apen, jakhalzen, hyena's, gnoes, impala's, rietbokken, buffels, wilde honden, cheeta's, zebra's, krokodillen en witte en zwarte neushoorns. Verder heeft het park de grootste populatie nijlpaarden van Zuid-Afrika. Alleen al in het St. Luciameer leven meer dan 800 nijlpaarden en 1.200 krokodillen. Olifanten zijn in 2001 opnieuw uitgezet.
In het gebied leven 521 verschillende soorten vogels, waaronder 200 watervogelsoorten, die langs de kust broeden en foerageren. Tussen juni en november kunt u langs de hele kust van Kwazulu-Natal bultruggen waarnemen. Reusachtige leer- en dikkopschildpadden leggen tussen november en maart, hun eieren op het strand.
Het iSimangaliso Wetland Park brengt naast de vijf ecosystemen ook tien unieke bestemmingen samen: Maphelane, Lake St. Lucia, Cape Vidal en de oostelijke oever, Charters Creek en de West-Shores, False Bay, Sodwana Bay, uMkhuze, Lake Sibaya, Coastal Forest en Kosi Bay.
Kosi Bay bestaat uit vier meren die met elkaar verbonden zijn door een netwerk van kanalen. Het gebied is 37 km2. De meren zijn gescheiden van elkaar door rietkragen. Hier leven krokodillen en nijlpaarden. Het gebied bestaat uit moerassen mangroven, bossen van (dadel)palmen en vijgenbomen en 250 vogelsoorten. Coastal Forest is uitsluitend toegankelijk voor off-road voertuigen. Dit deel van het park omvat ongerepte stranden met snorkelen en duiken als populaire activiteiten. De warme zee trekt een hoge diversiteit aan zeedieren aan, zoals de dikkopschildpadden en de lederschildpadden. In de zomermaanden leggen ze hun eieren in het zand en begraven deze.
Lake Sibaya is het grootste zoetwatermeer in Zuid-Afrika. Hier vindt u nijlpaarden en krokodillen. Het is de habitat voor vogels, zoogdieren en aquatisch leven, inclusief de op een na grootste populatie nijlpaarden en krokodillen in Kwazulu-Natal. Andere soorten zijn o.a. de witstaart- en watermangoeste, rietbok, rode en blauwe duiker. De beschutte baaien herbergen 279 vogelsoorten, waaronder de bonte-, reuzen- en malachietijsvogels, Afrikaanse zeearend, kleine en grote reigersoorten. Sodwana Bay is een belangrijke duikbestemming. De koraalriffen bevatten meer dan 1.200 vissoorten en een variëteit aan onderwater zeegezichten en mariene flora en fauna. In uMkhuze leven meer dan 420 vogelsoorten.
uMkhuze is 38.500 hectare groot en voor de vogelliefhebbers een paradijs. Verder leven hier luipaarden, zwarte en witte neushoorns, olifanten, giraffen, wilde honden, cheeta, hyena en diverse antilopen.
False Bay omvat zand, bos en open savanne. Populaire activiteiten hier zijn varen en vissen. In de West-Shores en Charters Creek leven de olifant, buffel, neushoorn en het luipaard, maar ook giraffes en andere soorten antilopen.
De grootste attractie van het park is het St. Lucia Meer. Het gigantische Lake St. Lucia ligt in het midden en is een van grootste zoetwatermeren van Afrika. Tijdens een boottochtje op het 36.000 hectare grote meer kunt u o.a. flamingo's, pelikanen, zeearenden, nijlpaarden en krokodillen waarnemen. Er leven hier ongeveer 1.500 nijlkrokodillen en ongeveer 900 nijlpaarden. Het is de grootste concentratie nijlpaarden en krokodillen van Zuid-Afrika. U zult er gegarandeerd een paar zien. Aan de kust komen in november de zeeschildpadden hun eieren leggen en tussen juni en september zijn er walvissen en dolfijnen te zien die migreren tussen Antarctica en Mozambique. Het park bestaat uit graslanden, meren, moerassen, savanne, kust- en duinbossen. U vindt hier vier van de 'Big Five', de olifant, buffel, neushoorn en het luipaard. Daarnaast zijn vele andere dieren te zien, zoals de zebra, eland, hyena, kudu en verschillende apensoorten, bokken en gazelles. Eastern Shores en Cape Vidal is de oostelijke oever. Dit is de ideale strand- en safaribestemming. Een aantal safari wegen bieden toegang tot uiteenlopende habitats waaronder duinen, grasland, meren en aan de bossen. Maphelane is een populaire uitvalsbasis voor vissers en natuurliefhebbers.
Het iSimangaliso Wetland Park is een malariagebied. Daarnaast zijn hier veel teken en bloedzuigers. Natuurlijk moet u oppassen voor krokodillen en nijlpaarden. Vooral de nijlpaarden kunnen 's nachts ronddolen en een hoop schade aanrichten. U kunt ze overdag zomaar in afgelegen gebieden tegenkomen. Houd dan afstand en trek u zo rustig mogelijk terug.
Voor meer foto's van het iSimangaliso Wetland Park, zie: foto's St. Lucia.
Volg JTravel op Facebook, Instagram, Twitter, Pinterest en Bloglovin’.
Bewaar op Pinterest
Reacties mogelijk gemaakt door CComment