De Slufter is één van de hoogtepunten van de Texelse natuur. Natuurgebied De Slufter ligt in het noordwesten van Texel. Ten zuiden van De Slufter ligt De Muy en de duinen van 'de Slufterbollen'. Aan de oostkant grenst de Slufter aan de Zanddijk uit het jaar 1629. Deze Zanddijk verbond het oude Texel met het voormalige eiland Eierland.
Langs deze Zanddijk loopt nu een fietspad. Ten oosten van dit fietspad ligt de Polder Eierland. In de zuidoosthoek ligt het 'Slufterdijkje'. Deze ligt loodrecht op de Zanddijk, ten zuiden van het uitzichtpunt. De 'Eierlandse Duinen' liggen ten noorden van De Slufter. Twee stuifdijken scheiden het natuurgebied in het westen van de Noordzee. De Slufter is een ongeveer 3 kilometer lange kreek. Deze kreek staat in verbinding met de Noordzee. Bij hoog water stroomt zeewater het gebied in. De kreken die door het gebied liepen droegen de naam Slufter. De naam Slufter wordt gebruikt voor de hele streek, eigenlijk de Vlakte van de Slufter. In deze vlakte kronkelen tal van geultjes, die ontstonden door het in- en terugvloeien van het zeewater. De Slufter wordt vaak in één adem genoemd met De Muy en De Nederlanden. Deze drie gebieden liggen ten noorden van De Koog. Ze hebben een gemeenschappelijke ontstaansgeschiedenis, nl. de aanleg van de Zanddijk in 1629.
Waar u nu een schapenboet (schuur) ziet staan, lag vroeger een kwelder die al voor 1349 is ingepolderd. De Zanddijk is zoals vermeld in 1629 aangelegd. Op het strand wordt een stuifdijk met behulp van schermen van riet of takken aangelegd. Het opgewaaide zand blijft in de luwte liggen. Hierop is later helm aangeplant en daarna werd hierin nog meer zand gevangen. Er vormden zich op de strandvlakte voor de Zanddijk enkele duinen. En het duin groeide op het strand ten noorden van De Koog. Voor 1850 is er tussen deze duinen en de Zanddijk een dijkje aangelegd. Hierachter ontstond de polder De Nederlanden. Vijf jaar later zijn de duinen op de strandvlakten met stuifdijken aan elkaar verbonden om tussen Texel en Eierland een nieuwe polder te maken. Al snel brak de zee op maar liefst drie plaatsen door de jonge stuifdijken. Twee plaatsen werden gedicht, de derde bleef open. Het resultaat van het niet sluiten van dit laatste gat is een waardevol natuurgebied. Het Noordzeewater kan hier onbelemmerd binnenstromen. De hele vlakte staat met stormvloed onder water. Dit is moeilijk voor te stellen, maar het bewijs is de dikke laag aangespoelde plantenresten aan de voet van het duin bij het toegangspad.
De gebieden De Muy en De Slufter werden in 1874 door een dijkje van elkaar gescheiden. Het ingepolderde gebied is vanaf De Koog geleidelijk ontgonnen tot weiland. In 1908 stopte Staatsbosbeheer met ontginnen tot weiland. De rest werd beheerd als natuurterrein. Later zijn nieuwe stuifdijken aangelegd. Stukken strand bleven als de bodem van een nieuwe duinvallei achter. De valleien werden natter en de duinenrij groeide. Hoe groter het duin, hoe meer water er in blijft hangen. Het duinmeer van De Muy ontstond. In 1932 werd de Zuiderzee afgesloten. Toen stopte de groei van de kust en volgde kustafslag. Rijkswaterstaat spuit nu regelmatig zand op om verdere kustafslag te voorkomen.
De Slufter is onderdeel van het Nationaal Park Duinen van Texel. Dit gebied is eigendom van Staatsbosbeheer. Het gebied heeft een oppervlakte van 701 hectare (land en water). Hiervan staat ongeveer 330 hectare onder invloed van het zeewater. In het zuidelijke deel van dit gebied kunt u rondstruinen. Het gedeelte van De Slufter is vermoedelijk de meest belopen kwelder van Europa. Meer noord- en westwaarts ligt een groot rustgebied voor vogels. De Slufter is een laagvlakte in de duinen. Deze laagvlakte krijgt twee keer per dag bezoek van de zee. Het water blijft als het er rustig aan toe gaat in de kreken, maar soms ontstaat er een complete binnenzee. De Slufter is goed bereikbaar en door het gebied lopen verschillende wandelpaden. Natuurgebied De Muy grenst aan De Slufter. In de duinmeren van De Muy kunt u de lepelaar en aalscholver spotten. Deze vogels broeder hier in grote kolonies.
Het zoute water heeft grote invloed op de flora en fauna van het natuurgebied De Slufter. De plantengroei is hier aangepast aan de zoute omstandigheden. Dit verschilt veel van de plantengroei van zoetwatergebieden. De bekendste zoutplant is de lamsoor. De lamsoor bloeit in de maanden juli en augustus. De vlakte kleurt dan paars. Andere veel voorkomende soorten zoutplanten zijn Engels gras en zeekraal. Engels gras is geen echt gras. Deze plant bloeit in de maanden mei en juni en heeft ronde, roze bloemhoofdjes. De zeekraal is een kleine, vetplant. In het najaar geeft zeekraal het gebied een rode gloed. Deze komt op slikvlaktes voor. De meeste van deze zoutplanten kunnen ook goed in zoete omstandigheden groeien, maar worden daar door andere plantensoorten verdrongen. In de nieuwe duinvalleien groeien steeds meer planten. Door beheer (maaien en begrazen) zorgt Staatsbosbeheer dat hier zeldzame soorten als parnassia, teer guichelheil en orchideeën groeien. Deze maatregelen sluiten aan bij de activiteiten van de vroegere duinboeren.
Er worden door het zeewater dat De Slufter binnenkomt veel voedingsstoffen en allerlei klein dierlijk leven aangevoerd. Het meegevoerde slib bezinkt in rustige poelen en kreken. Hier vindt u een groot aantal vogels die hier hun voedsel zoeken. In maart-mei en september-november (tijdens de trektijd) maken de vogels gebruik van De Slufter als rust- en foerageerplaats. U kunt hier watervogels zoals smienten en pijlstaarten en ook allerlei steltlopers en plevieren zien. In De Muy strijken soms duizenden zangvogels neer, vooral lijsters en ook tjiftjaffen, zwartkoppen, rietgorzen en veel andere soorten. Zij eten bramen en bessen van de vlier en duindoorn. Aan de rand van de Muyplas kwamen in het begin van de 20e eeuw enkele lepelaars broeden. U kunt ze hier nog altijd zien. Ze vliegen af en aan naar hun nesten en foerageren soms in De Slufter. Ook een grote kolonie aalscholvers is neergestreken in dit gebied, evenals de bruine en de blauwe kiekendief, riet- en loofzangers. Tijdens het wandelen langs het pad van De Koog naar De Slufter, kunt u in het voorjaar vanuit de wilgenbosjes getrakteerd worden op een concert van de nachtegaal. Daarnaast broeden hier en in de Slufter weidevogels als de kievit, grutto, tureluur en scholekster. De zwart-witte kluut broedt langs de kreken van De Slufter, net als de eidereend. Eidereenden zijn goed te zien wanneer zij met hun in 'crèches' ondergebrachte jongen zwemmen.
Staatsbosbeheer heeft in 2008 met Europese subsidie (Life) een grote oppervlakte voormalige weilanden in De Muy geplagd. Planten en dieren van natte duinvalleien kunnen weer een plekje vinden, honderd jaar nadat hier gestopt is met het ontginnen van duinvalleien. Een deel van de sloten is gedempt, andere sloten zijn minder diep gemaakt en het water stroomt minder snel het gebied uit. Het gebied wordt begraasd met Galloway koeien of schapen. Er zijn in het broedseizoen delen die niet worden begraasd. Dit omdat hier velduilen en blauwe kiekendieven kunnen broeden.
Wandelen is de beste manier om dit natuur gebied te verkennen. Door De Slufter en De Muy lopen prachtige wandelpaden. Hier zijn door Staatsbosbeheer diverse bewegwijzerde routes uitgezet. Alle wandelpaden zijn met een kleur aangegeven. De rondwandeling De Muy is met blauw aangegeven, de gewone wandelpaden zijn met gele markeringen aangegeven en de paden die buiten het broedseizoen (vanaf 16 augustus tot 1 maart) beschikbaar zijn, worden met groen aangegeven. In het zuidelijk deel van De Slufter kunt u over de kwelder struinen en uw eigen weg zoeken. Voor de strandwandelaars is het belangrijk dat de grote Slufterkreek meestal te diep is om zo over te steken, ook met laarzen aan. Bij laag water kunt u het beste dicht bij zee door het water waden of zwemmen. U kunt de wandelpaden via het fietspad langs de Zanddijk bereiken. Parallel aan dit fietspad ligt vanaf de Ruigedijk tot aan de Oorsprongweg een ruiterpad. Ook meer noordelijk is de natuur zeker de moeite waard. Het strand rond de vuurtoren van De Cocksdorp is heel breed en biedt u een geweldig uitzicht op de Noord- en de Waddenzee.
Bij de Slufterweg is het mogelijk om ook met een rolstoel over de Zanddijk te komen en een stuk De Slufter in te gaan. Bij het café kunt u een strandrolstoel lenen.
Informatie over de Slufter vindt u in het bezoekerscentrum Nationaal Park Duinen van Texel bij Ecomare. U kunt hier ook excursies onder leiding van de boswachter van Staatsbosbeheer boeken.
Voor meer foto's van natuurgebied De Slufter, zie: foto’s natuurgebied De Slufter.
Volg JTravel op Facebook, Instagram, Twitter, Pinterest en Bloglovin’.
Bewaar op Pinterest
Reacties mogelijk gemaakt door CComment