Ik trek er half juni weer op uit. Het is zo mooi weer. Ik wilde al eerder in de week naar de Waterleidingduinen fietsen, maar de weersvoorspellingen waren niet goed en ik had geen zin om ergens te zitten en nergens te kunnen schuilen.
Binnen een half uur ben ik op mijn fiets bij ingang Panneland. Het is mijn zesde wandeling van 2020 in de Amsterdamse Waterleidingduinen.
Ook dit keer wandel ik vanaf de ingang Panneland de Amsterdamse Waterleidingduinen in, op zoek naar boomkikkers, rupsen van de Sint Jacobsvlinder, zonnedauw, zandhagedissen en (jonge) vossen.
Ik zie dat het grote bord net na de ingang is verdwenen en dat er een nieuw bord net voor de ingang staat. Ik heb al eerder gelezen dat de kleuren van de gekleurde wandelroutes veranderd zijn (mijn ingevoegde kaart klopt qua wandelroutes dus niet meer!). Vanaf ingang Panneland waren het de gele route van 3 kilometer en de groene route van 7 kilometer. Nu is dat de rode route van 4 kilometer en de blauwe route van 8 kilometer. Ik heb inmiddels de tekst bij de informatie aangepast.
Dit keer spot ik maar één zandhagedis en ook nog eens eentje die snel weg was. Ik ga verder op zoek naar de boomkikkers. Dit keer spot ik 2 boomkikkers, ze zitten dit keer heel laag en ook nog eens zo dat ze moeilijk te fotograferen zijn. Onderweg zie ik overal de zebrarupsen van de Sint Jacobsvlinder op de waardplant jakobskruiskruid. Op één van deze planten zit ook de profiel rups van de grote beer. Ik was op sociale media al vaker foto's tegengekomen van deze rups, vandaar dat ik de naam ook weet.
Ik loop langs het water verder naar de plek waar de zonnedauw groeit. Het is niet veel wat er staat en ik vind het ook heel moeilijk fotograferen omdat het nog zo klein is. Ik loop verder en schrik op een gegeven moment, want ik sta in ene oog in oog met een vos. De tweede vos loopt vervolgens achter mij langs. Later hoor ik dat dit waarschijnlijk Bobby en haar vriendje Benji zijn.
Ik vervolg mijn weg en kom uit bij het huisje aan het eind van de Duizendmeterweg. Deze weg loop ik terug maar ik zie geen vos. Wel een damhert die in ene voor me de weg over rent en waar ik ook weer van schrik. Langs de waterkant staan nog meer damherten. Kleintjes heb ik niet gezien vandaag. Ik zie voornamelijk mannetjes.
Dan naar de vossenburcht. Dan blijkt dat de vossen zich opnieuw hebben verplaatst naar een andere burcht. Er zitten meer fotografen, maar qua drukte valt het reuze mee. Ik hoef niet heel lang te wachten voor ik moedervos Sissy en 3 van haar jongen zie. Ze lopen de hele tijd heen en weer op zoek naar eten, verdwijnen dan uit het zicht om vervolgens weer heel voorzichtig en soms schuw uit de burcht te voorschijn te komen. Rond de burcht lopen twee herten, waarvan één het eenzame hert is die ik in januari ook al heb gezien. Dit tamme gedrag is niet normaal. Je kunt hem aanraken als je wilt, maar svp niet doen.
Er loopt nog een ander hert. Dit hert is iets schuwer. De vossenwelpen zijn bang voor ze, want die gaan weg als de herten te dichtbij komen.
Hieronder vindt u een impressie van de door mij gemaakte foto's tijdens deze wandeling door de Amsterdamse Waterleidingduinen op 19 juni 2020.
Ook de afgelopen jaren heb ik veel wandelingen in de Amsterdamse Waterleidingduinen gemaakt. Foto's van deze bezoeken kunt u zien door te klikken op één van foto's in het artikel foto's Amsterdamse Waterleidingduinen.
Meer informatie over de Amsterdamse Waterleidingduinen kunt u vinden in het artikel informatie.
Volg JTravel op Facebook, Instagram, Twitter, Pinterest en Bloglovin’.
Bewaar op Pinterest
Reacties mogelijk gemaakt door CComment